شهدای_میلی_یاملی یا شهدای ملیت ؟

علیا_نوشت 

دلنوشته_ای_ازدلی_خونین

بقلم شکسته علی_سرابی_یاقوند ف.ک.سیاسی ش قوم لر 

مصوبه ای که قیدآن فوریتی جزناله ودرد ندارد...

خدایاچگونه مایوس باشم وقتی آرزویم تویی ؟

سلام برآنهاییکه حق الناس رامقدم برحق الله میدانندودرپی خشکاندن ریشه های فساد،تبعیض،ناعدالتی ازشب روزساخته وازعمل ناپسندآنهاییکه بیت المال رامال البیت میکننددوری جسته وبرای اجرای عدالت باجان ودل می کوشند.

ازآنجاییکه خداونددرهمه حال ناظربر اعمال ورفتارمابوده وبایدحساب پس دهیم وبالحاظ نمودن اینکه آنچه برقلم جاری میکنم بایدحجت داشته باشم لب فروبسته وبرخاموشی بغض خوددرراگلو پنهان نموده وآهسته برمظلومیت خویش میگریم...

چراکه عمری مهربانی کرده نامهربانی دیدم صداقت پیشه کردم بی صداقتی دیدم ثواب نمودم گناه بیشمارچیدم. درستی رادرکردارخودبه نمایش گذاشتم ولی ناجوانمردانه ازسوی خودی وبیخود یهای خودفروخته برچسب ریاکاری بر پیشانی ام زدند...

حال چگونه بادل خونین شمه ای ازقصه ی تکراردرد،ماجرای غم انگیزنبودن عشق ، سنگینی قلبهای یخ زده،دستهای بی محبت ودل های بی احساس وسنگی ،فقدان حتی یک قطره اشک ،خشکاندن شقایقهاییکه ولی نعمت انقلاب بودندوکلا آنچه براین حقیرگذشته راباقلمی شکسته تنی رنجوروسینه ای مجروح اماصاف وبی ریای این صفحه مجازی بغلطانم تاخواننده ازبعدازآن دیدگاهش به مردم داری کج نگرددــ.

باآنکه سالهاست نخوابیده وازصورت خویش وحشت داشته هرشب بادلی پرخون سربربالینی مینهم که آواره از جوروظلم زمان گردیده وتمام شبهای مراگریه کرده وصبح زودباسمفونی خس خس ریه هایی خردلی وپرازتاول ناجوانمردی دیده رابازنموده به امیدروزنه ای ازنورحقیقت درامتدادکوه های سربه فلک کشیده اندیشه های مه آلود... 

تنگ شدحوصله کردم بردل شکوه زیاد

شرم باداگرم گله دوست به دشمن کردم

روستایی ام چوپان زاده ای صادقم دین من دین پیامبرچوپان است کاسب ودلال نیستم.

صحرانشینم آواره ای درکویرغربت میان دشت نیرنگ ردپایی ندارم...

قابیل مالک نیستم که یک دسته گندم پوسیده رابه قربانگاه بیاورم ...

هابیلم باتمام وجودم پای دراین راه گذاشته ... 

اعتقادم راهرگزبه قضاوت نمیبرم تامباداافساربرگردنش نهندوبرگرده ام زین رسوایی زنند..ـ

براستی کوفه اگرعادل بودفرق عدالت رانمیشکافت..

آنهایی که امروزبنده نابندگان شده اند فردابایدپاسخگوی بندگان بی بنده شوند..

آری فهمیدن این رازانسانیت میخواهد...

خدایاشاهدباش آبرویم رامتاع کهنه بازان سیاسی کرده اندتاثمنی برای حقارتشان بدست آورند...

علی_سرابی_یاقوند 

جانبازشیمیایی (ریوی)

نامه ای به ابوالفضل العباس علیه السلامـ درصبح عاشورای حسینی ۹۵

السلام علیک یاعباس ابن علی ابن ابیطالب علیه السلام

بدون مقدمه مینوسم برایت بدون تعارف وبدون هیچگونه اضافه گویی ... 

رسم براین است که سلام مستحب است ولی جواب سلام واجب ...

گویندکه باب الحوائجی ، چونکه دودستت قلم شد،

وصاحب بڌل وبخششی ووفاداری برای اینکه جانت رادرراه دین اهدانمودی...

نوشته اندغیرتی هستی وباتعصب؟

لب فرات بالب تشنه جان دادی ؟

پس ازشمابعیداست که گدای خانه رادست خالی رهاکنید...

ازشمابدوراست که حاجت نیازمندرااجابت نکنید

شماکه واسطه خیرهستید..

آقاجان 

عمریست دارم باافتخارنوکری شمارومیکنم

هرعاشورابه یادتوعلمداری به نام توسقایی درغم تومداحی ودرغربت روضه خوانی میکنم

 سالهاست به امیدگرفتن حاجت درب خانه ات گدایی میکنم

هرسال به امیدسال دیگه چشم انتظارمیمانم

هرسال به شوق حاجت شال عزایت رابه دورگردن می آویزم 

هرسال بادلی پرامیدبه درگاه دعامینشینم 

هرسال باچشمانی پرازاشک برایت قلم فرسایی میکنم هرسال هرگاه ازوفامیگویندشمارامثال میزنم 

هرسال دستهایم رانڌرعلم وکتل عزایت میکنم

هرسال حجنره ام راوقف گلوی بریده تان میکنم

هرسال دردورنج هارابه خاطررنج های شماتحمل مکنم و.....

اماهنوز.....

آنهاییکه بانام تو برقله های رفیع اختلاس تکیه زدند امروزمرامورداستهزاقرارمیدهند...

پس آقاجان یاحاجت راروایم کن یاازدرب خانه ات میروم

وهمه جاجارمیزنم که عباس بعدازعمری نوکری کردن دست خالی ردم کردم ...